با فعال سازي تلفن همراه، مي توانيد بدون اتصال به اينترنت و از طريق پيامک اقدام به ارسال پيام عمومي و نظر در پارسي يار نماييد.
براي ارسال پيام به پارسي يار، کافيست + در ابتداي پيامک بگذاريد و متن مورد نظر خود را وارد نماييد و به شماره 3000226060 ارسال نماييد.
براي ارسال نظر برای آخرين پيامي که با پيامک به پارسي يار فرستاه ايد، کافيست ++ در ابتداي پيامک بگذاريد و متن مورد نظر خود را وارد نماييد و به شماره 3000226060 ارسال نماييد.
در ازاي ارسال هر پيامک براي پارسي يار مبلغ 130 ريال از اعتبار کاربري شما کسر خواهد شد.
براي بارگذاري فايلهاي رسانه اي اينجا را کليک کنيد.
در بخش آدرس رسانه، کليه آدرسهاي تصويري، آدرسهاي صوتي با فرمت mp3، wav، wma، mid و آدرسهاي فيلم با فرمت mp4، wmv، 3gp، 3gpp، avi، mov، flv و آدرسهاي فلش با پسوند swf پشتيباني مي شود.
همچنين کليپهاي مربوط به سايت آپارات، با لينک مستقيم آن کليپ پشتيباني مي شود.
توجه : برچسب هاي زير در متن ارسالي شما قابل استفاده است. در حين ارسال پيام براي
هر کاربر، داده مربوط به آن کاربر جايگزين اين بر چسب ها مي شود.
*pb:BlogNic* : عنوان کاربر در پارسي يار
*pb:BlogAuthor* : نام و نام خانوادگي مدير وبلاگ
*pb:BlogTitle* : عنوان وبلاگ
*pb:BlogUrl* : آدرس کامل وبلاگ
گزينه ها:
هر گزينه بايد در يک سطر مستقل قرار گيرد. گزينه ها با کليد Enter جدا شوند.
براي هر پيام حداقل دو و حداکثر ده گزينه قابل تعيين است.
+اين روزهــــايم به تظاهر مي گذرد
تظاهر به بي تفاوتي،
تظاهر به بي خيـــــالي،
به شادي،
به اينکه ديگــــر هيچ چيز مهم نيست
اما . . .
چه سخت مي کاهد از جانم اين "نمايش"
+گيرم اندوه تو خواب است و نگاه تو خيال
پس دلم منتظر کيست عزيز اين همه سال؟
پس دلم منتظر کيست که من بي خبرم؟
که من از آتش اندوه خودم شعله ورم؟
ماه يک پنجره وا شد به خيالم که تويي
همه جا شور به پا شد به خيالم که تويي
+تــــوي مـــــــردها حــسي هست به نام
غيـــــــــــرت
همون حــس توي خانـــــــم ها اسمش هست
حســــــــادت
ولي من به جُفتــــــــش ميگم
عشــــــــــق
تا عشـــــقي نباشه
نه غيــــرتي ميشي نه حسـودي ميکني...
+مگر خودت نگفتي خداحافظ؟
پس چرا وقتي گفتم"به سلامت" نگاهت تلخ شد؟
برو به سلامت
ديگر هم سراغم را نگير!
خسته تر از آنم که بر سر راهت بنشينم
و دليل رفتنت را جوياشوم...
+چقدر دوست داشتم يک نفر از من مي پرسيد:
چرا نگاه هايت آنقدر غمگين است؟
چرا لبخندهايت آنقدر تلخ و بيرنگ است؟
اما افسوس که هيچ کس نبود ...
هميشه من بودم و تنهايي پر از خاطره ...
آري با تو هستم ...!
با تويي که از کنارم گذشتي...
و حتي يک بار هم نپرسيدي،
+از هياهوي واژه ها خسته ام
من سکوتم را
از اوراق سپيد آموخته ام.
آيا سکوت
روشن ترين, واژه ها نيست؟
هميشه در خلوت
مرگ را مجسم ديده ام
آيا مرگ
خونسرد ترين, واژه ها نيست؟
تا چشم گشودم
از چشم زندگي افتادم.
شبي- شايد امشب-
زير نور يک واژه خواهم نشست
و هم زمان
پايان آخرين برگ خاطراتم
خواهم نوشت:
پايان