پيام

دلامصب باز ک تومخالف زدي جوااااااااااااااد

کوفت

پس چرا مرا از خانه يار ميرانند منکه عمريست به باد صبا چشم دوختم و شميم به درانه نسيم بسته بودم من که گفتم حيدر حيدري طريقتم ثابت کردم در ره عشق پايبندم و ماندم ولي بيرونم انداختن و مردم به اميد اينکه شهيدي خوانده شوم که بر روي زانوان مولايم امام مصلح هستيم به فدايش جان سپردم من که ايين و عشق و عملم از يک خط مي گذشت و انشا الله تا ابد خواهد ماند پس چرا دوستان به جاي اتوبان اصلي مرا هدايت به جاده کا

کاميون روي متفرقه هدايت کردند خداجون خيلي خسته ام دلم از همه ياران گرفته دلم خون است و چشم اشک ماه از پي سال ميرود و من اندر کوچه ازمونم مگر نگفتي اين سرا تجديد ندارد و همه يا قبولند و مردود پس چگونه است مرا در هر دو طريق يا مردادي ام يا شهريوري اي کاش اقام اين پيام را مي خواند تا ببيند چقدر سينه سوخته سراي معشوقش هستم خداجون